Pisanie prac to proces, którego przestudiowanie pozwala tworzyć bardziej wydajny system pisania prac dyplomowych.
Oto kilka wskazówek, jak sprawić, by pisanie prac przebiegało szybciej.
Wskazówka nr 1:
Zawsze trzeba wiedzieć, jaka jest hipoteza lub jakie pytania zadaje dana praca.
Może się to wydawać oczywiste, ale wielu studentów nie definiuje swojego nadrzędnego problemu przed rozpoczęciem pisania pracy dyplomowej. Konieczne jest, abyśmy byli w stanie podsumować naszą tezę w jednym zdaniu, na przykład: „Celem tych badań jest…”.
Wskazówka nr 2:
Należy podzielić pisanie na etapy. Szczegóły każdego kroku będą się nieznacznie różnić w zależności od dziedziny, ale wspólne kroki gwarantujące szybkie napisanie pracy:
I. zbieranie pomysłów,
II. przegląd i analiza danych,
III. uzupełnienia.
Perfekcjoniści czerpią korzyści z dzielenia swojego pisania na odrębne części. Celem pierwszego etapu pisania jest przelanie jak największej liczby pomysłów na papier, bez oceniania, edytowania lub formatowania dokumentu. Pozwalając sobie na zebranie pomysłów bez krytyki, mamy kilka możliwości: możemy pobudzić swoją kreatywność i przezwyciężyć strach przed niedoskonałością, który może powstrzymywać nasz cel, którym jest szybkie stworzenie dobrej pracy naukowej.
Podczas drugiej fazy, przeglądu i analizy danych, musimy wykazać się zdyscyplinowaniem w pisaniu. Pod koniec drugiej fazy naszym celem jest stworzenie materiału o jasnej strukturze i logicznym przepływie argumentów.
W ostatniej fazie uzupełnień musimy uzupełnić braki w logice. Oczywiście nie możemy zapomnieć o zawarciu wszystkich źródeł w bibliografii. To jeden z kluczy do dobrego raportu akademickiego.
Wskazówka nr 3:
Nie można czekać, aż zainspirujemy się do napisania tekstu. Zamiast tego trzeba aktywnie zacząć szukać inspiracji. Można słuchać muzyki, która wprawia w odpowiedni, harmonijny nastrój lub obejrzeć krótki film, który zmotywuje nas do działania. Wizualizujemy wszystkie rzeczy, które będziemy robić po ukończeniu całego procesu pisania. Rozgrzewka „mięśni mózgowych” i poszukiwanie inspiracji to jedyne lekarstwa na blokadę pisarską. Gdy już się rozgrzejemy i zainspirujemy, słowa zaczynają płynąć bardziej naturalnie. Mogą nawet zacząć tworzyć spójne zdania i akapity. Z biegiem czasu okres rozgrzewki będzie coraz krótszy, aż przejście na zwiększoną prędkość pisania stanie się automatycznym nawykiem.
Wskazówka nr 4:
Trzeba zrobić wszystko, aby uniknąć najgorszego sposobu pisania: rozpoczęcia od streszczenia, potem wstępu, następnie dokładnego przeszukiwania literatury, potem rozdział 1, rozdział 2 i tak dalej, aż do zakończenia.
Należy dać sobie wybór kolejności. Pisanie prac dyplomowych bez kolejności może prowadzić do miesięcy niepokoju i pustych stron. Aby pisanie prac przebiegło szybko, nie należy zaczynać od napisania streszczenia. Wręcz przeciwnie, streszczenie pracy dyplomowej powinno być ostatnią częścią, którą piszemy. Z definicji streszczenie to kompendium najważniejszych informacji z całej nauki, więc trzeba być w stanie napisać wysokiej jakości streszczenie dopiero po ukończeniu wszystkich rozdziałów.
Nie należy rozpoczynać procesu tworzenia pracy naukowej od zagłębienia się w najtrudniejszy rozdział. Jeśli to zrobimy, nieuchronnie napotkamy blokadę pisarską. Rozpoczynanie pracy od napisania najpierw najtrudniejszego rozdziału jest jak próba podniesienia 200 kg bez uprzedniego treningu. Będziemy bezskutecznie próbowali podnosić ten ciężar, aż do całkowitego wyczerpania. W końcu całkowicie się poddamy i stwierdzimy, że po prostu nie jesteśmy wystarczająco dobrzy, aby podjąć się tego trudnego zadania, jakim jest pisanie prac. Zamiast tego, należy zaczynać od najłatwiejszej sekcji metod, ponieważ dzięki temu zwiększy się nasza pewność siebie przed rozpoczęciem cięższej pracy i napiszemy naprawdę świetną pracę dyplomową.